بررسی تأثیر طراحی فضای سبز در بیمارستان کودکان سرطانی با رویکرد کاهش اضطراب در آنها
- نویسندگان: دکتر بهرام عنایتی و مهندس مطهره قربانی
در بین فضاهای معماری، طراحی هیچ فضایی مانند مراکز درمانی از اهمیت بالایی برخوردار نمیباشد. فضاهای درمانی نیز از جمله فضاهایی است که بر حالات روحی کودکان تاثیر می گذارد. طراحی ضعیف این محیط ها می تواند سبب تشدید اختلالات رفتاری و اضطراب در آنها گردد. امروزه در طراحی بیمارستان، عملکردگرایی بخش عمدهای از تفکر طراحی را به خود اختصاص می دهد؛ به نحوی که توجه به کیفیت محیطی و تاثیرات چشمگیر آن و روند درمان بیماران و کاهش اضطراب در آنها نقش کمتری را ایفاء میکند. هدف از انجام این پژوهش؛ تغییر دیدگاه طراحان در طراحی و بررسی و ارائه راهکارهایی در رابطه با طراحی فضای سبز در مراکز درمانی می باشد؛ تا بتواند در ارتقاء کیفیت محیطی بیمارستان موثر واقع بوده و در نتیجه باعث تسریع در روند بهبود بیماران و کاهش اضطراب در آنها شود. اطلاعات موردنیاز از طریق پرسشنامه هایی بین کودکان دختر و پسر که محیط بیمارستان را تجربه کردهاند، جمعآوری شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS16 و آزمونهای آلفای کرونباخ، آزمون کلوگروف-اسمیر نوف و آزمون t بهره گرفته شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است آنچه که باید در طراحی محیط های درمانی مورد توجه قرار گیرد این است که یک بیمارستان قادر باشد با ایجاد شرایط مطلوب از بیمارانی که در شرایط روحی نامناسب همراه با ترس اضطراب قرار دارند؛ حمایت نماید. تاثیر فضای سبز در هماهنگی با فضای دیگر معماری برای بیمارستان کودکان نقش اساسی در ایجاد محیط مطلوب تر ایفاء کرده و در کاهش اضطراب به ایجاد آرامش روانی کودکان نقش بسزایی دارد.
دیدگاهتان را بنویسید